"accepteren", "er mee leren leven", "doe maar rustig aan"
Hoe resoneren deze zinnen in jouw leven?
Bij tijden werd ik er woest van. Wachten tot de pijn weer minder werd. Wachten, geduldig wachten, soms vond ik dat vreselijk moeilijk. Doe maar rustig aan.... Ik kon het af en toe niet meer horen! Mijn lijf en ik hadden geen beste relatie dan. Waarom liet het me in de steek? Waarom kan ik niet doen wat ik wilde doen? Er mee leren leven? Hoe dan? Makkelijk gezegd. Ik voelde me ook vaak machteloos. Machteloos met daaronder een bak verdriet. Verdriet over hoe ik dit leven met pijn niet had gekozen en gewild. Dit te doorvoelen - letterlijk door mijn lijf heen - ben ik gaan leren. Dat gaf rust. Ja dan is er accepteren van wat je niet kunt veranderen. Een heel proces. Levend-verlies. Vandaag gaat het goed en morgen kan het totaal anders zijn. Rouwen, loslaten, opnieuw betekenis geven aan... dat schept mogelijkheden, ruimte voor vreugde en plezier.
Hoe rouw jij? Begrijp jij je emoties? Kun je ze überhaupt voelen? Weerstand kost veel energie. Negeren, Vermijden ook.
Boosheid, jaloezie, je niet gezien en begrepen voelen, oordelen over jezelf, je best blijven doen, perfectie....
Dit erkennen en EERLIJK naar jezelf kijken, opent de deur naar meer inzicht, eerlijk zijn en wijsheid. Het maakt je sterker en veerkrachtiger.
Een proces van verwerken.
Maak deze zin eens af: (schrijvend of denkend, geef je zelf eens 10 minuten hiervoor).
Wat ik wil toelaten is ..........
Wat voel je aan emoties en waar voel je dat in je lichaam ?
Reactie plaatsen
Reacties